Tuesday, October 22, 2013

DONT LET YOUR HEART BE TROUBLED....

With everything that is happening around us lately, with all those unstoppable wars, raging storms, deadly earthquakes, incurable diseases, famine, drought, domestic violence, rape and rampant crimes, people think if God really exist? We have seen, heard and witness how devastating and decaying the world we live in and sometimes most of us wants to believe that God is so cruel, that He just sitting prettily on His throne and happily watching His creation dying because of all these catastrophes. So many people become easily offended with God they have without even trying to know and seek Him better. Sometimes because of our bad experiences we easily forgotten Him and believe that He doesn’t love us all. We tend to believe on every negative gossips about God and we choose to believe that He is not real after all. We never tried to search for the truth and easily fall out in every tactics and lies of the enemy. Sometimes we are easily stumbled with other fellow believer’s actions and decline to go the church anymore, forgetting that we are part of that body.


Do you ever doubt the existence of God? Are you easily persuaded by the opinions of others instead of knowing deeply the greatest friend of all, Jesus? Thus His death on the cross is not enough evidence for you of His redeeming love for you and me? Do you want more proof of His existence? Look at those things around you, the rising and setting of the sun each day, the crashing of waves in the sea, the chirping of the birds, the beautiful flowers ,the budding of the trees and the mere fact that you are alive and strong each day are more than enough for you to believe that God really exist.


God doesn’t stop existing when people decide He’s not real. He doesn’t panic when you struggle to believe in Him. He doesn’t turn His back on you even when everyone does. And He doesn’t stop loving you even it’s hard for you to find love.


Jesus is the same God yesterday, today and tomorrow and He will never ever change no matter what is our circumstance and no matter if we are good or bad. He will always be on His best even when we are on our worst.


Be encouraged today. He is just a prayer away. Tell Him everything that is keeping you to believe Him, pour out to Him all your fears and worries. He understands you and He cares for you. He is not just simply sitting and watching you from above, He is just waiting you to call out to Him and believe that He loves you. He longs for your love too. Just simply believe and you will experience the peace that transcends all understanding.


Don’t let others hold you back….










Sunday, October 6, 2013

Sa pagpatak ng ulan...

Minsan sa aking paglalakad biglang pumatak ang ulan, nung una ayos lang kasi patak patak lang naman sabi ko sa sarili ko aabot pa nman siguro ako nito sa bahay..pero maya maya biglang bumuhos na ito at umihip ang malamig at malaks na hangin..wala na akong nagawa kundi ang tumakbo, ng tumakbo at tumakbo para iwasang tuluyang mabasa. Kasabay ng pagtakbo na yon ang pag agos din ng luha sa aking mga mata. Naalala ko tulog ang kanta ng Aegis na “Basang sa ulan”. SInubukan kong magtago at humanap ng masisilungan pero dahil sa dilim ng kalangitan at luha sa aking mga mata wala na akong makita hanggang sa tuluyan na akong mabasa ng ulan.

Ang ulan parang buhay ng tao madalas tinatakbuhan natin, tnatakasan para hindi tayo mabasa at magkasakit pero minsan huli na para tayo tumakbo at humanap ng masisilungan. Sa buhay ko madami ng pagkakataon na tumakbo ako. Mga tao at panahon na pilit kong tinakbuhan at tinaguan, bakit nga ba? Dahil ba sa takot ako na harapin ang sakit? Takot akong tanggapin na wala na yung dating kinasayanan ko na. Takot akong harapin uli ang umaga na mag isa. O dahil ayaw kong makita ng iba na mahina ako, duwag at takot, kung kayat tinatago ko at sinasarili ko na lamang ang nararamdaman ko? Tinatago ko ang lahat ng luha at pinipilit na maging masaya sa harap ng iba.

Pero kagaya ng pagpatak ng ulan maari naman tayong wag mabasa kung palagi lang natin itong paghahandaan. Payong o kapote lang naman ang katapat ng ulan. Payong na pananggalang sa buhos ng ulan at kapote laban sa lakas ng hangin.

Sa buhay natin may isang Panginoon na syang magiging payong at kapote natin. Siya ang sanggalang natin sa mga bagyo ng buhay natin. Siya ang matatag nating moog na kublihan sa mga panahon ng pagsubok, panahon ng kalungkutan at sandalan sa oras ng pag iiisa at karamdaman. Sya ang kapote na yayakap sa atin at mag bibigay init sa mga panahon ng panlalamig at kaagapay natin sa kahit na anung baha na susuungin natin. Sya lang di tayo iiwang mag isa. Na sa bawat patak ng ulan at ihip ng hangin kasama natin Syang lalakad kahit na gaano pa kataas ang baha.

At sa bawat pagpatak ng ulan, sa bawat hampas ng hangin at sa bawat baha sa bandang huli may magandang araw na naghihintay pa din sa atin. Ganyan lang naman ang buhay hindi naman batayan kung gaaano ka katapang kundi kung paano ka tumayo at magpatuloy uli pagkatapos ng unos ng buhay……

A DAY WITH THE AETAS